Por fin ... a partir de mañán estou de vacacións, vou poder sentirme liberada polo menos 15 días, ¡algo é algo!.
Que venga, que venga
el tiempo que apasiona.
He esperado tanto
Que nunca olvido.
Miedos y sufrimientos
Huyeron al cielo.
Y la sed malsana
Oscurece mis venas.
Que venga, que venga
El tiempo que apasiona.
Tal la pradera
Entregada al olvido,
Crecida y en flor
De incienso y de abrojos,
Al zumbido huraño
De las sucias moscas.
Que venga, que venga
El tiempo que apasiona.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
10 comentarios:
Disfrútaas amodiño e con calma.
Un bico vacacional
cun pouco de envexa, todo temos que dicilo...
eu sigo planteandome o tomarme un tempo sabático (que non selvático) por medio dunha baixa..... pero esta estúpida sensación do deber que teño non me deixa facelo tarnquilo.
Os hai que somos parvos.
Bicos.
Un poema con moita sonoridade. Moi bonito.
Pasa unhas boas vacacións!!!
Un saúdo.
k suerte tes máis quixera eu estar de vacacións e non co rollo este dos exames... non quero nin recordalo, se queres visitalo meu blog xa sabes como é a dirección: www.asbeirasdoarnego.blogspot.com, espero a túa visita...
Que disfrutes tus vacaciones!, a coger aire, a hicharse de emociones, a vivir!
Pois que as pases de maravilla
Disfruta das vacacións sempre ben merecidas.
Aproveita para descansar e adícate a "O DOLCE FAR NIENTE"
cousa fantástica nas vacacións.
Apertas
espero que as vacacions vaian vento en poca.
Bicos.
e que ven sentan....
rechupeteas hasta que non quede nadiña e despois voltamos a leernos
bicos e boa sorte
Felices vacacións, bonito blog. Saúdos
Publicar un comentario