Je, je je.

¿E qué che importa?
o son das túas verbas
xa caeron, e caen moi perto, ti vas cheo de sentires.....
¡ ao lombo!,
que están a ver a realidade.

A cotío, o brilo da túa verdade, dache medo
fitan para tí os búhos
que atraen a tantas sombras,
non escapes, ¡ fala !...

Fala, non ten que ser forte , podes susurrar,
sigue a entonar ese son,
¡ que xa o fixéches de moitos!,
xa estás perdido....
entre sombras iguais.

Cada árbore ten a súa sombra,
e no teu bosque xa son moitas as árbores,
amigas, e que as veces, támen se sinten perdidas;
máis o teu é xa un bosque
¡ de moitas sombras !,
e a túa casa, está loxe, ¡ moi lonxe !...
...pero que pertiño.

Bicos.