Está quente a atmósfera
pero moi frío o lar
él xa só pode dicir que sinte
que ¡ busca! ....busca onde colgalos seus sentires.
Ela xa nin verbas ten
coas que seguir a montala súa función
xa non pode seguir a formar versos
él xa non quere seguir nesa actuación.
Está nun precipicio,
mira o seu arrredor e ten o ceo o seu carón,
que grande altar
pero....¡perdeu o seu reino!
Xa só queda silencio
e él necesita berrar de novo,
que os seus beizos vomiten
convulsivos sons.
Hoxe diante de un vaso
teno claro, necesita berrar
vomitar eses sons
que só eles dous....¡ poden sentir!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
3 comentarios:
¿Xa non hai menú do día? jajaja..
prometo non invitarme máis a comer... podes colgalo tranquila.
Bonito texto.
Bicos.
Espero que a baixa esa non sea nada grave, e que pronto crezca e se convirta en "alta".
Bicos...
Pd. dedicate a leer algo agradable, pasear, disfrutar do teu peque, unha copiña de bo viño cas comidas (¿probache o monterrei envellecido? terra do gargallo)... e leer e escribir por estes lares, claro.
Bicos again
Lin por aquí que andas de baixa, Que non sexa nada e que che deixe escrebir cousas tan fermosas coma este poema.
Unha aperta.
Publicar un comentario