jueves, 20 de diciembre de 2007

SEN PÉS NIN TESTA

Hai momentos situacións que fan alborotar todo o corpo. SENTIR. De súpeto, mírannos e todo nos se estremece, latexa o corazón a cabeza non rixe ben e sabes que iso non o debes sentir, e non deberías sentilo.
Son sentimentos contradictorios, queres e debes, debes e non podes, pero si queres,¿cómo actúar?,¿que facer?, no fondo son sentimentos, e a razón non pode cambialos, non hai explicación lóxica porque non se poden explicar.
Estas a tremer por dentro, estás a desexar, estás a sentir, estás a pensar,¡BUENO! , e cando podes pensar sabes que esto que algúns poden identificar como namoramento, non e máis que desexo.
O desexo que conclúe o saguinolento milagre de estar vivo, o amencer do sangue sobre o corpo e o desexo que nos leva por vez primeira a nos sentir.
BICOS.

2 comentarios:

Druid dijo...

Non sei si vaciar e boa idea...
pero....
enche unha perola con fabas, ben ata arriba...
botalles auga...
(sin que borde)...
Cando empezan a hinchar, ou vacias a metade, ou saen a metade fora sen control.
Así, vaciando ti, elixes cantas, cando e como... e as veces, inda así, vas, e fallas.
Bicos.
O bosque e teu, vacia nel o que che pete.

Óscar Veloso dijo...

Holaaa...Ángeles, muchísimas gracias por tu comentario...por cierto...

"María Rúa Junquera" es una de mis mejores amigas, y compañeras de clase...adorable...la quiero un montonazo, de verdad que sí !

Un fuerte abrazo Ángeles !!!