miércoles, 5 de diciembre de 2007

GIBRAN JAIL GIBRAN

O SEPULTUREIRO


Nunha ocasión, cando estaba a enterrar a un dos meus egos acercouse a mín o sepulturero para dicirme:¨de todólos que veñen eiquí a enterrar os seus egos mortos, só tí me es simpático¨. Eu dixenlle que enchíanme de ledicia as súas verbas, pero que me dixera por favor porque lle inspiraba simpatía; el contestoume:¨porque tódolos que veñen enterrar os seus egos chegan eiquí chorando e vanse chorando; só tí chegaches rindo e vaste sorrindo¨.

4 comentarios:

Druid dijo...

So decirche que e o xuntador de palabras (no podo chamarlle escritor) co que mais me gusta perderme.
E decirche tamén, que nunca o habia leido en galego.
Bicos dende o bosque.

Alexan dijo...

Que fermoso é necesario sería que houbese ese cimeterio para enterrar os egos vivos. Entón a humanidade sería mais xusta e solidaría. O mundo sería un lugar mais fermoso de habitar.
Gostei do teu Post.
Parabéns
Unha aperta

Paz Zeltia dijo...

Non che parece tan misterioso Gibran jail Gibran?

Mira que busquei quen fora, pero non dou atopado nada sobre el. E un misterio.

Cautivoume dende que lin os "manuscritos da memoria". Hoxe, gracias a tí einos ler de novo, a noite, na cama.

Xa che envexo ben teres un restaurante, co que a min me gusta comer!!!!

Paz Zeltia dijo...

Me encantaría un post de Gibran jail Gibran, al fin me he dado cuenta de que no conozco nada suyo. Ayer, cuando me puse a releer los "manuscritos de la memoria" me di cuenta de que había cometido un error en el comentario que he hecho, lo confundí con Nemer Ibn El Barud, y te comentaba que su persona es un misterio porque no pude encontrar nada de él ni en internet, ni en enciclopedias, ni preguntando... me refiero a su persona.
perdona el error!!
Te recomiendo que leas los "manuscritos... a ver si coincides conmigo en su... imposibilidad de mejorar tanta verdad en forma de poesía.